หลายคนคงเคยได้ยินว่าถ้าอยากมีเบบี๋ ให้มีเพศสัมพันธ์กันช่วงวันตกไข่ หรือถ้าไม่อยากมี ก็ให้เล็งวันไข่ตก ที่เรียกกันว่า การนับระยะปลอดภัย หรือ “หน้า 7 หลัง 7” เพื่อจะได้มีเซ็กส์ในวันที่เหมาะสมแท้จริงแล้ว วันไหนกันแน่คือวันไข่ตก เราจะรู้ได้อย่างไร แล้ววิธีเหล่านี้ ได้ผลจริงหรือ?
ภาพ:www.verywell.com
แต่ละเดือนผู้หญิงจะมีไข่ตกหนึ่งใบ โดยตกจากรังไข่ข้างซ้ายและขวาสลับกันไปในแต่ละเดือน ผู้หญิงส่วนใหญ่มีรอบเดือนอยู่ที่ 28-30 วัน ดังนั้น วันตกไข่จะอยู่ในช่วง 14-15 วัน หรือประมาณ 2 สัปดาห์ก่อนที่ประจำเดือนรอบใหม่จะมา ไข่ที่ตกแล้วจะมารอที่ท่อนำไข่ ประมาณ 12-24 ชั่วโมง ถ้าช่วงระยะนี้มีอสุจิเข้ามาก็จะเกิดการปฏิสนธิและตั้งครรภ์ได้ ในช่วงเวลาเดียวกันนี้เยื่อบุโพรงมดลูกจะหนาขึ้น เพื่อเตรียมพร้อมเผื่อไข่ที่ผสมแล้วมาฝังตัว แต่ถ้าไข่ไม่ถูกผสม เยื่อบุโพรงมดลูกก็จะลอกหลุดออกเป็นประจำเดือน
สำคัญที่สุดก็คือ การใช้วิธีสังเกตวันไข่ตกมาใช้เพื่อเพิ่มโอกาสมีเบบี๋นั้น จะใช้ได้ดีกับคนที่รอบเดือนมาสม่ำเสมอตรงกันทุกเดือนเท่านั้น วิธีนี้จึงต้องถือเป็นวิธีที่โอกาสผิดพลาดสูง ยิ่งถ้านำไปใช้เพื่อการคุมกำเนิดด้วยแล้ว ถือว่าความเสี่ยงสูงจนเกินกว่าจะยอมรับได้เลยทีเดียว
ขอบคุณเนื้อหาจาก: อัศจรรย์วันไข่ตก
คอลัมน์ศุกร์กับเซ็กส์ : โดย: จารุทรรศน์ สิทธิสมบูรณ์ มูลนิธิสร้างความเข้าใจเรื่องสุขภาพผู้หญิง (สคส.)
(เว็ปไซด์www.komchadluek.net)