หน้าที่ 1 - “แม่คือ Hero ของผมครับ”
“แม่คือ Hero ของผมครับ”
วันนี้ข้าวตราฉัตรมีรายงานพิเศษมาฝากกันค่ะ โดยเฉพาะใกล้วันแม่อย่างนี้เรามาฟังเรื่องราวดี ๆ จาก หนุ่มน้อยหน้าตี๋ที่ทำคะแนนได้สูงที่สุดจากบรรดาผู้เข้า แข่งขันโอลิมปิกวิชาการนับร้อยประเทศทั่วโลก โครงการดีๆ จากสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ที่ข้าวตราฉัตรเป็นผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการด้วยค่ะ อีกครั้งแล้วนะคะที่คนไทย มีชื่อขึ้นติดทำเนียบคนเก่ง ระดับโลก น้องเจนวิทย์ วงศ์บุญสินหรือน้องปิงปอง นั่นเองค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่ชั้น ม.6 ที่โรงเรียนเตรียมอุดม ศึกษา โรงเพาะความรู้ที่ผลิตคนเก่งออกมานับไม่ถ้วนค่ะ บทสนทนานี้เกิดขึ้นที่อาคาร 2 ของโรงเรียนเตรียมอุดม ศึกษาเพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจนะคะ ที่คุย ๆ ไปก็จะมีผู้ แทนประเทศไทยคนอื่น ๆ เข้ามาร่วมวงสนทนา... เริ่มกันเลยดีไหมคะ ไปแข่งประเทศไหนมาคะเจนวิทย์ : ไปแคนนาดามาครับ เมืองเค้าน่าอยู่ดีครับ ชอบที่ผู้คนตั้งใจและใส่ใจทำงาน จนเรารู้สึกได้ ถึงแม้จะพูดคนละภาษา ยังไม่พ้นคำถามแรก น้องเตชินท์ จุลเทศ ตัวแทนสาขาเคมี ที่คว้าเอาเหรียญเงินกลับมา เดินผ่านพร้อมกับน้องบุญสม อุรานุกูล เจ้าของเหรียญเงิน สาขาชีววิทยาค่ะ เตชินท์ : อ๋อ ผมไปแข่งที่รัสเซียมาครับ ชอบบรรยากาศมากครับ อากาศดี สบาย ๆ ครับ บุญสม : ไปที่แคนนาดาก็ได้เรียนรู้วัฒนธรรมต่างประเทศ ซึ่งเค้าจะมีจุดเด่นในการ ดำเนินชีวิตต่างไปจากเรา เราก็หยิบเอามาประยุกต์ใช้ได้ในอนาคตครับ แนะนำคนที่เรียนไม่เก่งแต่อยากเริ่มต้นเรียนเก่งหน่อยค่ะ เจนวิทย์ : อันดับแรกก็ต้องหาสิ่งที่ตัวเองชอบ และศึกษามัน เมื่อเรารู้จักมันดีหรือดีกว่าคนอื่น เนี่ย เราก็จะมีกำลังใจที่จะศึกษาต่อไปเรื่อย ๆ หลังจากนั้นก็พยายามหาโครงการที่สนับสนุน เกี่ยวกับสิ่งนั้น ๆ เช่น โครงการโอลิมปิกวิชาการ ที่ช่วยให้ผมพัฒนาความสามารถทางวิชาการ
หน้าที่ 2 - อะไรสำคัญสุดในชีวิตการเรียน
อะไรสำคัญสุดในชีวิตการเรียนคะ (คำถามนี้น้องเจนวิทย์ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยค่ะ) เจนวิทย์ : แน่นอนครับ การมีเพื่อน เพราะว่าใน อนาคตถึงแม้เราจะเก่งขนาดไหนก็ตาม แต่ถ้า ไม่มีเพื่อนก็ไม่มีคนช่วยอะไรเราได้ การมีเพื่อน กับความรู้ก็ต้องไปด้วยกัน ถ้าเรามีเพื่อนอย่าง เดียวแต่เราทำอะไรเองไม่เป็นเลยเราก็เหมือน ไปเป็นตัวถ่วงเค้า เพราะฉะนั้นสองอย่างต้อง ไปด้วยกันครับ มีแฟนหรือยังคะ เจนวิทย์ : ตอนนี้ยังไม่มีครับ ไว้มีเวลาเทคแคร์ก่อนแล้วจะมีครับ วิธีการคบเพื่อนล่ะคะ เจนวิทย์ : ดูที่ความจริงใจครับ บางทีเรารู้สึกได้จากพวกเค้าเอง กิจกรรมนอกเวลาเรียนที่เราทำแล้วคิดว่ามีความสุขที่สุด เจนวิทย์ : ก็ทำตามที่เราสนใจ ผมเล่นกีฬาเพื่อให้แข็งแรง ไปสนุกกับเพื่อนบ้าง ก็ต้องแบ่งเวลาครับ (ระหว่างที่คุยกันอยู่นี้ ก็จะมีรุ่นน้องเดินผ่านมาทักทายและ แสดงความยินดี เป็นระยะ ๆ นะคะ เห็นแล้วน่าชื่นใจแทน คุณพ่อคุณแม่จริง ๆ เลยค่ะ) หนังเรื่องสุดท้ายที่ไปดู นี่เรื่องอะไรคะ (ใช้เวลานึกนิดนึงค่ะ) เจนวิทย์ : Pirate of the carribean3 ครับ ไปดูกับผู้แทนสี่คน สำคัญก็คงเรื่องการแบ่งเวลานะคะ เจนวิทย์ : ครับ ช่วงที่เรียนก็พยายามให้มีทั้งการพักผ่อน แต่เราก็ต้องขยันด้วย คือตอนเรียนเราก็ต้อง ตั้งใจ แล้วก็ให้มีเวลาพักด้วย เพราะเราก็ไม่สามารถเรียนได้ตลอดเวลา เพียงแต่ช่วงแข่งขันก็เรียนมาก หน่อย พักน้อยลงหน่อย แรก ๆ เราก็ต้องฝืน หลัง ๆ เราก็ชินไปเอง แต่ต้องดูร่างกายด้วย ถ้าไม่ไหวก็ ไม่ต้องไปฝืนครับ ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ยังมีโอกาสหน้าในหลาย ๆ อย่าง เพราะบางเรื่องมันก็เป็นแค่ จุด ๆ นึงในชีวิต มันไม่ได้ตัดสินอะไร เพราะมันก็ไม่ได้หมายความว่าเราแพ้คราวนี้แล้วเราจะแพ้ไปตลอด
ในฐานะที่เราเป็นที่หนึ่งระดับโลก และ Hero หรือ Idol ระดับโลกในดวงใจล่ะคะ เจนวิทย์ : แม่คือ Hero ของผมครับ (แพทย์หญิงจิตรา วงศ์บุญสิน) แม่เป็นหมอที่ดีมาก ๆ คนนึง เป็น Model ในหลาย ๆ เรื่อง ทั้งเรื่องความรู้ ความใจดี และการที่แม่เป็นที่รักของคนอื่น อยากเป็นเหมือนแม่ครับ เตชินท์ : ของผมนี่ พี่นัท วีหนึ่ง เพราะพี่เค้าอยากเข้า Harvard ครับ
หน้าที่ 3 - จะไปเรียนต่อที่ไหนคะ คิดแผนไว้หรือยัง
จะไปเรียนต่อที่ไหนคะ คิดแผนไว้หรือยังคะ เจนวิทย์ : จะเรียนแพทย์ครับ หกสิบเปอร์เซ็นต์ ผมอยากอยู่ไทย การที่เราอยู่ต่างประเทศเราจะไม่มี เพื่อน ไม่มีอาจารย์ เวลาเราพูดเราก็จะพูดเป็นภาษาต่างประเทศ หรืออาจจะเป็นแนวต่างประเทศ แล้วอย่าง เวลาเราเรียนเจาะเรื่องโรค เราก็เรียนโรคของต่างประเทศ ทำให้ต้องเรียนซ้ำเรียนซ้อน เพราะตอนกลับมาก็ต้องเจาะลึกโรคไทยใหม่ แล้วเราก็จะขาดเพื่อน อาจารย์ ขาดคนคอยสนับสนุน ซึ่งในสาขาแพทย์ต้องใช้ เพราะเราจะไม่รู้ทุกอย่างในร่างกายมนุษย์ เราต้องช่วยกันรักษาครับ ก็เลยคิดว่าจะเรียนในไทยดีกว่าครับ
น้องพลณพ สมุทรประภูติ ตัวแทนสาขาฟิสิกส์ ที่คว้าเหรียญทองแดงมานอนกอด ซุ่มด้อม ๆ มอง ๆ อยู่ สุดท้ายก็เดินมาร่วมวงจนได้ค่ะ ขอความเห็นเรื่องระบบการศึกษาไทยหน่อยค่ะ พลณพ : ผมว่าถ้าทั่ว ๆ ไปก็ดีอยู่แล้วนะครับ แต่ปัญหาก็คือเพื่อน ๆ ส่วนใหญ่เรียนกันไม่ ค่อยเข้าใจ โดยเฉพาะในวิชาฟิสิกส์ ถ้าเราเปลี่ยนวีธีการเรียนการสอนมาเป็นแคลคูลัสจะ เห็นภาพได้มากกว่า แล้วก็ทำให้เข้าใจได้ง่ายขึ้นนะครับ (เจนวิทย์ได้ยินอย่างนี้ตบมือชอบใจเลยค่ะ) ฝากอะไรถึงข้าวตราฉัตรหน่อยค่ะ เจนวิทย์ : อร่อยดีครับ ขอให้ช่วยสนับสนุน โครงการดี ๆ อย่างนี้ต่อไปนาน ๆ นะครับ อ้อ ผมอยากกินข้าวมันปูครับ ตัวแทนคนที่เหลือเข้ามาคุยช่วงท้ายของการสนทนาพอดีค่ะ ชานน อริยประกาย เจ้าของเหรียญเงิน สาขาฟิสิกส์ ฝากบอกข้าวตราฉัตรให้ช่วยสนับสนุน โครงการนี้ไปตลอดครับ ส่วนพรชัย แก้วทรัพย์ศักดิ์ ที่เพื่อน ๆ เรียกสั้นว่าโหน่ง ที่คว้า เหรียญเงิน สาขาเคมี และบุญสม อุรานุกูล ให้ความเห็นสั้น ๆ แต่ตรงกันค่ะ ว่าพูดถึงข้าว ตราฉัตรก็ต้องอร่อยสิครับ
และนั่นก็เป็นแค่บทสัมภาษณ์เล็กน้อย ๆ จากตัวแทนประเทศไทยบางส่วนที่ข้าวตราฉัตรไป เก็บมาฝากนะคะ เรื่องราวของน้อง ๆ ทั้ง 23 คนจะถูกถ่ายทอดผ่านทางรายการ “Thai Rice Thai Children” ให้พวกเราได้ติดตามกันนะคะ ทาง True Visions 7 วันเสาร์ ออกอากาศเวลา 15.05 น. และวันอาทิตย์ เวลา 11.30 น ค่ะ
ที่มา https://vcharkarn.com/varticle/32186