 | - ไพล สมุนไพรไทย 1 ใน 5 ชนิดที่บรรจุเข้าในบัญชียาหลักแห่งชาติ ( อันได้แก่ ขมิ้นชัน ชุมเห็ดเทศ ฟ้าทะลายโจร พญายอ และไพล) เ��
|
�็นที่รู้จัก กันดีในแง่ที่ใช้ทาแก้ฟกช้ำ โดยเป็นพืชไม้ล้มลุกอายุหลายปี มีลำต้นใต้ดินชนิดเหง้า เนื้อในสีเหลืองแกมเขียว มีกลิ่นเฉพาะตัว รสเผ็ดร้อน - ไพล มีชื่อทางพฤษศาสตร์ ว่า Zingeber montanumm ( J. Koenig) วงศ์ Zingiberaceae โดยในเหง้ามีน้ำมันระเหย โดยสารออกฤทธิ์ที่สำคัญ คือ สารกลุ่ม Phenylbutanoids ได้แก่ สาร D
- ได้ที่การทดลองทางคลินิกของครีมไพลจีซาล( 14% น้ำมันไพล) ในการรักษาข้อเท้าแพลงในผู้ป่วย 21 ราย พบว่าครีมไพลจีซาล สามารถลดอาการบวม และอาการปวดได้อย่างมีนัยสำคัญ จึงได้มีการนำมาทำเป็นยาทาภายนอก เพื่อประโยชน์ในการต้านการอักเสบ( Anti-inflammatory)
- ได้มีการทดลองเรื่องพิษวิทยา พบว่าถ้าใช้ในปริมาณสูง 100% น้ำมันไพลฉีดเข้าหนูทดลอง พบว่าเป็นอันตรายต่อตับและก่อให้เกิดมะเร็งตับได้ ดังนั้นจึงไม่สมควรนำมารับประทาน
- จากหลักฐานทางวิชาการ สมุนไพรไทยนั้นมีความน่าเชื่อในระดับหนึ่ง เพราะถ้าต้องการให้มีประสิทธิภาพเป็นมาตรฐาน จะต้องสกัดจากวัตถุดิบ ที่มีสารออกฤทธิ์ในปริมาณที่ใกล้เคียงกัน และควรมีระบบติดตามเพื่อเฝ้าระวังความปลอดภัยในการใช้ยาจากสมุนไพร ทั้งจากแพทย์และคนไข้เอง
เรียบเรียงและค้นคว้าใหม่ โดยนพ.จรัสพล รินทระ .......ปรับปรุงข้อมูลล่าสุด.....6 September 2005
เอกสารอ้างอิง: ศรีนครินทร์เวชสาร 2536;159-164 |
ที่มา : https://www.clinicneo.co.th/detailcolumn.php?grp=2&sdata=&col_id=174