นิทรรศการวาดชีวิต ภาพวาดและบันทึกของเด็กติดเชื้อเอชไอวี

"Trees were cut down because of cruel people.
I love trees and protect them from being cut down.
In my life, I fight for my rights to get education, because I have the rights.
I have not disturbed anyone.
I want to tell adults to understand children's feelings, listen to them and be fair.
I still have hope for living. I am not afraid of death. It's natural."

Nong, 13 year old boy, Grade 1 secondary school

ต้นไม้ถูกตัดเพราะคนไม่ดีฉันพยายามป้องกันไม่ให้คนเหล่านั้นมาตัดต้นไม้

ในชีวิตฉัน ฉันต่อสู้เพื่อสิทธิที่จะได้เรียนเพราะฉันมีสิทธิ ฉันไม่เคยรบกวนใคร

ฉันยังมีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่เสมอ ฉันไม่กลัวตาย ความตายเป็นเรื่องธรรมชาติ

"Just call me a child. Not a child with HIV or a child with AIDS. I am just a child. I am no different from other children. I play, work and do everything just like other children. When I get sick, I visit a doctor, then get better."

"Even in the dark night, there is still a moon shining bright
In my picture I'm looking at the moon on a clear night
It is a night which is clear in my heart."

แม้แต่คืนเดือนมืด เราก็ยังเห็นแสงของดวงจันทร์ ในภาพหนูมองดวงจันทร์ในคืนสดใส มันเป็นคืนที่สว่างไสวในใจฉัน

เก่ง Keng, 13 year old girl, quit school after Grade 3 primary school.

"My father said we have to fight and don't give up.
From now on, I think I have to go forward and keep fighting.
Sadness will not make it better. The body may not be dead but the heart is dead.

พ่อหนูพูดว่า เราต้องสู้อย่ายอมแพ้ จากนี้ไป หนูจะก้าวต่อไป และสู้ต่อไป ความเศร้าไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น 
I am stepping out from the darkness.
My father is like the moon who takes me out from darkness.
At first, I didn't know how to get out but when there was a light, I found the entrance.
And it is important for me to step out too.
I am stepping out from my dark past to the bright, healthy and strong future
With a society that accepts and understands me."

พ่อของหนูเปรียบเสมืองแสงสว่างของดวงจันทร์ นำทางหนูออกจากความมืด หนูไม่รู้ว่าจะออกมาจากความมืดได้อย่างไร จนเมื่อมีแสงสว่าง แล้วหนูก็หาทางออกพบ หนูออกมาพบกับอนาคตที่สว่าง แข็งแรง ด้วยสังคมที่ยอมรับและเข้าใจหนู

 Bua, 13 year old girl, quit school after Grade 6 primary school